Home

Monday 7 June 2010

Hemel

Een paar losse gedachten

In de context van de Openbaring, weten wij dat de “hemel” of het “geluk” waarin wij ons zullen vinden niet een abstractive is, noch een physieke plaats in de wolken, maar een levende, persoonlijke relatie met de heilige Drie-Eenheid. Het is onze ontmoeting met de Vader, die plaats vindt in de verezen Christus door de communie van de Heilige Geest (Paus Johannes Paulus 2)

Het zou het ogenblik zijn van onderduiken in de oceaan van oneindige liefde, waarin er geen tijd meer is, geen vóór en na. Wij kunnen alleen proberen te denken dat dit ogenblik het leven in de volle zin is, ons steeds opnieuw onderdompelen in de uitgestrektheid van het zijn, waarin wij eenvoudigweg door vreugde overweldigdworden. (Paus Benedict in “Spe Salvi”)

Dit volmaakte leven samen met de allerheiligste Drieëenheid, deze gemeenschap van leven en liefde met de Drieëenheid, de Maagd Maria, de engelen en alle gelukzaligen wordt 'hemel' genoemd. De hemel is het uiteindelijk doel en de verwezenlijking van de diepste verlangens van de mens, de hoogste en definitieve staat van geluk. (Catechismus 1024)
Leven in de hemel is 'bij Christus zijn'.1 De uitverkorenen leven 'in Hem', maar zij behouden er, of beter gezegd, zij vinden er hun ware identiteit, hun eigen naam. (Catechismus 1025)

Dit mysterie van de gelukzalige gemeenschap met God en met allen die in Christus zijn, gaat ieder begrip en iedere beschrijving te boven. De Schrift spreekt ons erover in beelden: leven, licht, vrede, bruiloftsfeest, wijn van het koninkrijk, vaderhuis, hemels Jeruzalem, paradijs: 'Geen oog heeft gezien, geen oor heeft gehoord, geen mens kan het zich voorstellen, al wat God bereid heeft voor die Hem liefhebben' (Catechismus 1027)

Omdat wij God niet kunnen voorstellen, kunnen wij ook het EEN zijn (de hemel) niet voorstellen. Daarom kan de Heilige Schrift alleen maar beeldspraak gebruiken. Al die beelden hebben een element van waarheid, maar zijn nooit de hele waarheid. Zij verbergen eigenlijk meer dan wat zij zeggen.

Zij die sterven in de genade en vriendschap van God en die volmaakt gelouterd zijn, leven voor eeuwig met Christus. Zij zijn voor eeuwig gelijk aan God, omdat zij Hem zien ’zoals Hij is’ (1 Joh. 3,2), van aangezicht tot aangezicht.

Maar de mens is niet alleen een ziel, maar een eenheid van geest en lichaam. Hij is geboren als Adamah (van der aarde), geschapen door God van het slijk van de aarde. Zijn lichaam is gemaakt van atomen die eerst geschapen waren in de explosives van sterren. Lichamelijk is hij de vrucht, de essentie van de aarde. Door Adams zonde was die eenheid met het heelal gescheiden (zonde is een scheiding, een schisma), maar in de verijzenis van het lichaam zal ook het heelal vergeestelijkt worden, omdat het deel van de mens is.

Dus zal er een nieuwe aarde (universum) zijn, waarin wij alle goede dingen van de aarde zullen terug vinden, (bv planten en dieren) maar op een verheerlijkte manier. Tot nu toe ligt de aarde “buiten” God als het waar, (St Paul zegt dat de hele schepping kreunt met verlangen voor verlossing) maar door onze verheerlijking zal de aarde ook in God opgenomen worden.

No comments: